Broniszów Z okresu wieków średniowiecza nie istnieje wiele dokumentów dla tutejszych okolic. Pierwszą wzmianką o mieście powiatowym Ropczyce w którego skład wchodził Broniszów pochodzi z 1252 roku, a najstarsza wzmianka o Broniszowie znajduje się w dokumentach księcia Leszka Czarnego z 1282 roku. Jest to dowód na istnienie wsi już w XIII wieku. Kolejnym dowodem na istnienie wsi jest wzmianka o parafii Łączki Kucharskie pochodząca z 1326 roku. W skład ówczesnej parafii wchodził także Broniszów. W późniejszych dokumentach są wzmianki o Broniszowie z 1488 roku, znajduje się tam zapis że wieś Broniszów przylegała da Wielopola. Dość dużo wiadomości o Broniszowie znajduje się w dokumentach podatkowych z lat: 1509, 1536, 1581. W dokumentach tych opisy dotyczą tzw. czwartej części podatku pobieranego przez poborców Znajduje się tam również opis o przynależności administracyjnej wsi oraz zapis iż wieś Broniszów jest prywatną własnością Klęczańskich. Od 1581 roku aż do końca XIX wieku, brak jest jakichkolwiek dokumentów dotyczących Broniszowa. Po odzyskaniu niepodległości mimo bardzo trudnej sytuacji polityczno-gospodarczej nastąpiła aktywizacja chłopów ( ponieważ wówczas Broniszów jak i cała Galicja był zacofany) pod względem świadomości politycznej, gospodarczej i oświatowej. Ważną inicjatywą mieszkańców było zakupienie ziemi z Państwowego Funduszu Ziemi pod budowę szkoły, którą przy dużym wsparciu właściciela dworu prof Jerzego Fiericha oddano w 1928 roku, był to drewniany budynek nie spełniający oczekiwań dydaktycznych na dalszą metę.